نیک زی | بــــــــرد (( پرنده )) کلینت ایستوود در سینماتک امروز چهارشنبه 6 / 11 / 95

برد ( پرنده )

کارگردان : کلینت ایستوود

فیلمنامه : جوئل الیانسکی

مدیر فیلمبرداری : جک ان. گرین

بازیگران : فارست ویتاکر – دایان ونورا

154 دقیقه ؛ آمریکا ؛ سال1988

زمان اکران : چهارشنبه 06/11/95 ساعت 16

((بــرد)) بخش هایی از زندگی چارلی (( برد )) پارکر ، یکی از خلاق ترین و تاثیرگذارترین چهره های موسیقی قرن بیستم میلادی را روایت می کند ؛ موزیسین افسانه ای جاز که الکل ، موار مخدر و مشکلات فیزیکی اش او را به مرگی زود هنگام کشاند. فیلم رخدادهای کلیدی زندگی پارکر را تصویر می کند و به این منظور اتوبیوگرافی همسر چارلی پارکر ، جان پارکر به نام (( زندگی من در ای-فلت )) را مبنای خود قرار داده است . ((برد)) با خودکشی پارکر آغاز می شود . و در پایان فیلم به آن بازگشته و با ماجرای روزهای بعد از آن پایان می یابد و این تنها خط داستانی است که تشخیص اش در فیلم آسان است.در آن میان سیلی ار اتفاقات زندگی او ، جسته و گریخته و قبل از آنکه بتوان آنها را در ذهن در جای خود نشاند ، می آیند و می روند که بی شباهت به موسیقی او نیست . 

در کنار زندگی پارکر فیلم ظهور و افول آن نوع موسیقی که در دهه 40 و 50 میلادی به (( بی باب )) معروف شد را نشان می دهد و سعی می کند حال و هوای کافه های پر دودی که از صدای بی تاب این موسیقی و شور حضار در حال انفجار است را بازسازی کند. همچنین بازسازی فیلم از خیابان پنجاه و دوم نیویورک ، تصویری از این مرکز موسیقی جاز می سازد.

فیلم ارجاعاتی به تاریخ این موسیقی را نیز در خود گنجانده است ؛ شاخص ترین آن ، ماجرای تحقیر شدن پارکر در نوجوانی جلوی تماشاگران که ( به روایت فیلم ) خاطره آن در تمام طول عمرش او را رها نکرد . در واقع بسیاری از جزئیات فیلم از مصاحبه ها ، عکس ها و باقی اسناد مربوط آمده اند . کلینت ایستوود که خود ، آهنگساز و از جوانی از هواداران جدی موسیقی جاز بوده است ، در حین ساخت فیلم از مشورت های همسر و همکاران پارکر از جمله دیزی گیلسپی ، هسته ی دیگر این جریان و دوست نزدیک پارکر برخوردار بود .

موضوع دیگری که به فیلم اعتبار می بخشد ، مویسقی فیلم است . صدایی که از ساز پارکر ( فارست ویتاکر ) در فیلم می شنویم ، صدای نواختن خود پارکر است . ایستوود از میان ظبط های خصوصی چندان شنیده نشده ، قطعاتی را انتخاب کرد ؛ اما بخاطر کیفیت پایین و ضبط مونوی آن ها ، مجبور شد صدای ساکسیفون پارکر را به کمک تجهیزات صوتی از میان باقی سازها جدا کند و آن را روی موسیقی که توسط نوازندگان معاصر اجرا شده ، بگذارد . حاصل کار ، فیلم ارزشمندی است که موسیقی چارلی پارکر را برای تماشاگران امروز زنده می کند.

گــــرد آوری : نیکـــــ زی